ចំណងដៃអស់កល្បរបស់រតនា និងពិសី
ពិសីបានជួបរតនានៅវាលស្រែខេត្តតាកែវ ដែលគ្រួសាររបស់ពួកគេតែងតែធ្វើការជាមួយគ្នាក្នុងរដូវច្រូតកាត់។ អ្វីដែលបានចាប់ផ្តើមជាការសន្ទនាធម្មតាក្រោមពន្លឺថ្ងៃដ៏កក់ក្តៅយឺតបានក្លាយទៅជាស្នាមញញឹមលួចនិងការសើចអៀនខ្មាស់។ ប៉ុន្មានឆ្នាំមកនេះ មិត្តភាពរបស់ពួកគេបានរីកដុះដាលទៅជាស្នេហា—ស្ងប់ស្ងាត់ ស្មោះត្រង់ និងចាក់ឫសយ៉ាងជ្រៅក្នុងការគោរព។
នៅពេលចុងក្រោយ រតនា សុំដៃឪពុកម្តាយរបស់ ពិសី គាត់មិនបានមកដោយការសន្យាដ៏ធំនោះទេ ប៉ុន្តែដោយភាពរាបទាប និងស្មោះត្រង់។ ឪពុកម្តាយរបស់នាង បានទទួលការសរសើរពីភាពស្មោះត្រង់របស់គាត់ ។ សម្រាប់ ពិសី មានអារម្មណ៍ដូចជាសុបិនក្លាយជាការពិត ក្មេងប្រុសដែលនាងស្គាល់តាំងពីកុមារភាព ឥឡូវនេះជាបុរសដែលនាងនឹងរៀបការ។
នៅព្រឹកថ្ងៃរៀបការរបស់ពួកគេ អ្នកភូមិរស់នៅ។ រតនាបានដឹកនាំក្បួនដង្ហែ ហែរគុម ជាមួយក្រុមគ្រួសារ និងមិត្តភ័ក្តិ កាន់ថាសប្រាក់ដែលពោរពេញទៅដោយបង្អែម គ្រាប់ធុញ្ញជាតិ និងផ្លែឈើត្រូពិចដែលរុំដោយសូត្រមាស។ ស្គរប្រពៃណីបានបន្លឺឡើងយ៉ាងសប្បាយរីករាយ ដោយប្រកាសពីការប្រារព្ធពិធីដល់អ្នករាល់គ្នាដែលនៅក្បែរនោះ។
ពិសីដើរចេញក្នុងឈុតសូត្រពណ៌ផ្កាឈូកភ្លឺថ្លាដោយប៉ាក់ពណ៌មាស សក់តុបតែងដោយផ្កាម្លិះ។ ស្នាមញញឹមរបស់នាងទន់ល្មើយ ប៉ុន្តែពោរពេញដោយភាពកក់ក្តៅ។
រួមគ្នាអុជធូបគោរពវិញ្ញាណក្ខន្ធដូនតា សុំពរឲ្យជួបតែសេចក្ដីសុខ និងសុភមង្គល។ ពិធីកាត់សក់ Gaat Sah បានធ្វើឡើង ដែលសមាជិកគ្រួសារបានតុបតែងសក់ជានិមិត្ដរូប និងប្រោះទឹកក្លិនក្រអូប ដើម្បីសម្អាតពីសំណាងអាក្រក់កន្លងមក។ សំណើច ពរជ័យ និងការសើចចំអកបានធ្វើឱ្យពេលវេលាមិនអាចបំភ្លេចបាន។
ក្រោយមក ក្នុងពិធីសូត្រមន្ត សូត្រមន្ត រតនា និងពិសី បានលុតជង្គង់ក្បែរគ្នា ខណៈដែលព្រឹទ្ធាចារ្យចងខ្សែក្រហមជុំវិញកដៃ។ ចំណងនីមួយៗត្រូវបានផ្សាភ្ជាប់ដោយពរជ័យដែលខ្សឹបខ្សៀវ៖
«សូមឲ្យចិត្តអ្នកស្ថិតស្ថេរដូចភ្នំ ហើយសេចក្តីស្រឡាញ់របស់អ្នកមិនចេះចប់ដូចទន្លេមេគង្គ»។
ពិសីសម្លឹងមើលរតនា ភ្នែកភ្លឺដោយទឹកភ្នែករីករាយ។ ស្នាមញញឹមដ៏ទន់ភ្លន់របស់គាត់បានធានានាងថាចំណងនេះគឺសម្រាប់ជីវិត។
នៅពេលដែលភាពងងឹតបានធ្លាក់ចុះ ទីធ្លាក៏ភ្លឺដោយចង្កៀងគោម។ ភ្ញៀវពិសាម្ហូបខ្មែរ ក្មេងៗលេងហ្គេម និងតន្ត្រីពេញអាកាស។ រតនា និង ពិសី រាំលើកដំបូងជាប្តីប្រពន្ធ ហ៊ុំព័ទ្ធដោយក្តីស្រលាញ់ សំណើច និងសម្រស់មិនចាញ់ប្រពៃណីខ្មែរ។
សម្រាប់ រតនា និង ពិសី ពិធីមង្គលការរបស់ពួកគេ មិនមែនគ្រាន់តែជាការអបអរនៃក្តីស្រលាញ់នោះទេ គឺការជួបជុំគ្រួសារ ការគោរពដូនតា និងការសន្យាជារៀងរហូត។