កូនក្រមុំដែលបានក្លាយជាមហាក្សត្រីរបស់គាត់។
ចែករំលែក
រាប់ឆ្នាំ រិទ្ធី សរសើរសុវណ្ណពីចម្ងាយ។ គាត់តែងតែឃើញនាងនៅឯពិធីបុណ្យព្រះវិហារក្នុងស្រុក ប៉ុន្តែមិនអាចប្រមូលភាពក្លាហានក្នុងការនិយាយបានទេ។ រហូតដល់មិត្តភ័ក្តិទាំងអស់ណែនាំពួកគេទើបគាត់មានឱកាស។ ចាប់ពីថ្ងៃនោះមក ការសន្ទនារបស់ពួកគេបានដំណើរការយ៉ាងងាយ ហើយរិទ្ធីបានដឹងថាគាត់បានរកឃើញអ្នកដែលចិត្តប្រាថ្នាចង់បាន។
ថ្ងៃរៀបការរបស់ពួកគេគឺមិនមានអ្វីហួសពីការអស្ចារ្យនោះទេ។ សុវណ្ណ បានស្លៀកឈុតកូនក្រមុំពណ៌ស្វាយ និងពណ៌មាស ដែលជាការរួមបញ្ចូលគ្នាដែលបញ្ចេញនូវភាពឆើតឆាយ និងបែបរាជវង្សខ្មែរ។ គ្រឿងអលង្ការរបស់នាងបានបញ្ចេញពន្លឺនៅក្រោមពន្លឺ ហើយព្រះគុណរបស់នាងបានទាក់ទាញភ្ញៀវទាំងអស់នៅក្នុងបន្ទប់។ ពិធីនេះបានធ្វើឡើងនូវភាពសម្បូរបែបនៃទំនៀមទំលាប់ខ្មែរដែលមានដូចជា ការចងខ្សែ ការប្រសិទ្ធពរពីចាស់ទុំ និងតន្ត្រីដែលពេញសាលដោយភាពរីករាយ។
ពេលសុវណ្ណដើរមករកគាត់ រិទ្ធីបានខ្សឹបថា "ថ្ងៃនេះខ្ញុំមិនគ្រាន់តែរៀបការជាមួយកូនក្រមុំរបស់ខ្ញុំទេ - ខ្ញុំគ្រងម្កុដម្ចាស់ក្សត្រីរបស់ខ្ញុំ"។ ទឹកភ្នែកបានស្រក់ពេញក្រសែភ្នែករបស់ក្រុមគ្រួសារ និងមិត្តភ័ក្តិ ត្បិតស្នេហារបស់ពួកគេលើសពីស្នេហា វាគឺជាការប្រារព្ធពិធីនៃការអត់ធ្មត់ ក្តីសង្ឃឹម និងជោគវាសនាបានបំពេញ។
រឿងរបស់ពួកគេបង្រៀនយើងថា ពេលខ្លះ ការរង់ចាំដោយសេចក្តីជំនឿ នាំមកនូវរង្វាន់ដ៏ផ្អែមល្ហែមបំផុត។