នៅពេលដែលវាសនាពីរបានជួបគ្នា
ចិន្តានៅចាំថ្ងៃដែលនាងបានជួបរិទ្ធជាលើកដំបូង។ រាត្រីដ៏កក់ក្តៅក្នុងខេត្តបាត់ដំបង នៅផ្សារបណ្តែតទឹក ដែលនាងបានទៅជាមួយមិត្តភ័ក្តិ។ រិទ្ធកំពុងជួយពូលក់ផ្លែឈើ ប៉ុន្តែភ្នែកគាត់បន្តរសាត់មករកនាង។ ស្នាមញញឹមរបស់ពួកគេបានជួបគ្នា មុនពេលដែលពាក្យរបស់ពួកគេបានធ្វើ ហើយតាមរបៀបណាអ្នកទាំងពីរដឹងថា នេះគឺជាការចាប់ផ្តើមនៃអ្វីដែលកម្រ។
ការទាក់ទងគ្នារបស់ពួកគេមានភាពស្ងប់ស្ងាត់ និងគួរឱ្យគោរពតាមប្រពៃណីខ្មែរ។ រិទ្ធបានទៅសួរសុខទុក្ខគ្រួសាររបស់ចិន្តា តែងតែសួរសុខទុក្ខឪពុកម្ដាយដោយឱនក្បាលយ៉ាងជ្រាលជ្រៅ និងពាក្យសប្បុរស។ យូរៗទៅ ម្តាយរបស់ចិន្តាចាប់ផ្តើមញញឹមកាន់តែខ្លាំងនៅពេលនាងឃើញគាត់ ហើយឪពុករបស់នាង - ទោះបីជាការពារក្តី - ទន់ភ្លន់ចំពោះភាពស្មោះត្រង់របស់យុវជន។
ជាច្រើនឆ្នាំក្រោយមក នៅពេលដែលរិទ្ធសុំចិន្តាធ្វើជាប្រពន្ធ គ្រួសាររបស់នាងក៏យល់ព្រមដោយចិត្តរីករាយ។ វាមិនត្រឹមតែជាការរួបរួមនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែជាពរជ័យរបស់គ្រួសារពីរដែលបានចែករំលែកក្តីសង្ឃឹម និងតម្លៃដូចគ្នា។
ថ្ងៃមង្គលការបានមករស់រវើកជាមួយនឹងពណ៌មាស និងពណ៌ក្រហម។ មុនពេលថ្ងៃរះ រិទ្ធិបានដឹកនាំក្បួនដង្ហែ ហែរគុម ដែលសាច់ញាត្តិ និងមិត្តភ័ក្តិរបស់គាត់កាន់ថាសប្រាក់ដែលពោរពេញដោយផ្លែឈើ នំខេក និងស្លឹកស្ពៃរុំដោយសូត្រចែងចាំង។ តន្ត្រីនិងសំណើចតាមគាត់ជាទន្លេនៃពរជ័យដែលហូរទៅកាន់ផ្ទះរបស់ចិន្តា។
ពេលចិន្តាដើរចេញ រ៉ូបកូនក្រមុំភ្លឺដូចពន្លឺថ្ងៃលើទឹក។ សក់របស់នាងត្រូវបានតុបតែងដោយផ្កាពណ៌មាស ហើយស្នាមញញឹមរបស់នាងមានភាពស្រស់ស្អាតដូចអប្សរាដែលឆ្លាក់លើជញ្ជាំងអង្គរ។
រួមគ្នាគោរពវិញ្ញាណក្ខន្ធដូនតា អុជធូប និងបួងសួងសុំពរជ័យសម្រាប់ដំណើរថ្មីរបស់ពួកគេ ។ ពិធីកាត់សក់ Gaat Sah បានធ្វើតាម ដែលសាច់ញាត្តិជានិមិត្តរូបបានកាត់បន្ថយអតីតកាលរបស់ពួកគេ ដោយរៀបចំពួកគេសម្រាប់ការចាប់ផ្តើមថ្មី។ ចិន្តាសើចពេលមីងប្រោះទឹកអប់លើថ្ពាល់ ខណៈរិទ្ធញញឹមក្រោមការលេងសើចរបស់បងប្អូនជីដូនមួយរបស់ខ្លួន។
ក្រោយមកក្នុងពិធីសំពះ ព្រះខែ ចិន្តា និងរិទ្ធ បានលុតជង្គង់ម្ខាង។ អ្នកចាស់ទុំបានចងខ្សែពណ៌ក្រហមជុំវិញកដៃរបស់ពួកគេ ដោយចងដៃរបស់ពួកគេថ្នមៗ ខណៈពេលកំពុងខ្សឹបប្រាប់ពីពរជ័យពីបុរាណ៖
«សូមឱ្យអ្នករស់នៅជាមួយគ្នាបានយូរអង្វែងដូចដើមចេក និងផែនដី សូមឱ្យសេចក្តីស្រឡាញ់របស់អ្នកមិនរលត់ដូចសូត្រដែលត្បាញបានរឹងមាំឡើយ ។
រំពេចនោះ ចិន្តា សម្លឹងមើលទៅក្នុងកែវភ្នែករបស់រិទ្ធ ហើយមានអារម្មណ៍សុខសាន្តដែលនាងមិនធ្លាប់ស្គាល់ពីមុនមក។ វាសនារបស់ពួកគេដែលធ្លាប់បែកគ្នា ឥឡូវត្រូវជាប់ជារៀងរហូត។
ពេលយប់ធ្លាក់ តន្ត្រីនិងការរាំបានពេញទីធ្លា។ ភ្ញៀវទះដៃតាមចង្វាក់ចម្រៀងប្រពៃណីខ្មែរ កុមារលេងដោយផ្កាភ្លើង និងតុពេញដោយចានក្រអូប។ ចិន្តា និង រិទ្ធ បានរួមគ្នារាំលើកដំបូងក្នុងនាមជាប្ដីប្រពន្ធ ដោយរំកិលថ្នមៗក្រោមមេឃស្រឡះ។
ពិធីមង្គលការរបស់ពួកគេមិនមែនគ្រាន់តែជាការរួបរួមនោះទេ វាគឺជាកំណាព្យរស់រវើកនៃទំនៀមទំលាប់ខ្មែរ ពរជ័យគ្រួសារ និងសេចក្តីស្រឡាញ់ដែលកំណត់ឱ្យស្ថិតស្ថេរលើសពីពេលវេលា។